وقتی سوره فجر مخصوص امام سوم نازل میشود
سوره ای که به عنوان سوره امام حسین(ع) معرفی شده، سوره فجر است. در روایتی که در خصوص فضیلت این سوره از امام صادق(ع) نقل شده، حضرت می فرماید: «سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبی تان بخوانید که این سوره، سوره حسین بن علی(ع) است و هر کس این سوره را بخواند روز قیامت با امام حسین(ع) در درجه ای از درجات بهشت است».
سوره ای که به عنوان سوره امام حسین(ع) معرفی شده، سوره فجر است. در روایتی که در خصوص فضیلت این سوره از امام صادق(ع) نقل شده، حضرت می فرماید: «سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبی تان بخوانید که این سوره، سوره حسین بن علی(ع) است و هر کس این سوره را بخواند روز قیامت با امام حسین(ع) در درجه ای از درجات بهشت است».

پیشوای سوم شیعیان، دومین فرزند حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(ع) امام حسین(ع) روز سوم شعبان سال چهارم هجری در شهر مدینه به دنیا آمد.
در روز هفتم ولادتش گوسفندی را برای وی به عنوان «عقیقه» کشتند و سر آن حضرت را تراشیدند و هم وزن موی سرش نقره صدقه دادند.
رسول گرامی اسلام(ص) علاقه خاصی به نوه اش امام حسین(ع) و برادر بزرگترش امام حسن(ع) داشت. آن حضرت همواره امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) را در آغوش می گرفت و می بوسید و به آنها احترام می گذاشت.
در حدیثی از پیامبر(ص) نقل شده است که فرمودند: حسین از من است و من نیز از حسینم کسی که حسین را دوست بدارد خداوند او را دوست می دارد.
القاب امام حسین(ع)
اسم ایشان «حسین»، در تورات «شبیر» و در انجیل «طاب» و کنیه امام حسین(ع) «ابو عبدالله» و کنیه ویژه آن حضرت «ابوعلی» است.
اما ایشان دارای القاب بسیاری هستند؛ از جمله: الشهید السعید، الامام الثالث، الرشید، الطیب، الوفی، السَّیدُ، الزَّکِی، المبارک، السبط، التابع لمرضاةِ الله (پیرو خشنودی خدا)، الدلیل علی ذات الله (راهنما به ذات خدا).
مشهورترین لقب امام «الزکی» است، اما شریف ترین لقبشان «السَّیدُ» و «السبط» است، زیرا رسول خدا(ص) درباره آن حضرت و برادرشان امام حسن(علیهم السلام) فرمودند: «انّ هما سیدا شباب اهل الجنّه» و نیز فرمودند: «حُسَینٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ».
همچنین در برخی روایات و زیارت ها هم القاب خاصى به آن حضرت(ص) اختصاص داده شده است. همانند «سید الشهداء»، «ثارالله»، «غریب الغرباء»، «شهید الشهداء»، «خامس اصحاب اهل الکساء» و… .
فضایل و کراماتی از امام حسین(ع)
امام حسین(ع) علوم و کرامات و فضائل بیشماری دارد به برخی از آن ها در ادامه اشاره می شود:
شفای مرض پیسی
حبابة والبیه میگوید: من به دیدن امام حسین(ع) می رفتم؛ اتفاقا میان چشمانم پیسی پیدا شد و این امر بر من ناگوار آمد و چند روزی به دیدن ایشان نرفتم؛ سراغ مرا گرفته به ایشان می گویند: میان چشمان او عارضی پیدا شده.
امام حسین(ع) ـ با اصحابش به دیدن من آمدند، آن حضرت فرمود: ای حبابه! چرا نزد من نیامدی؟
علت را گفتم، پس ایشان آب دهان مبارک خود را به آن مالید و فرمود: حبابة خدا را شکر کن که آن علت را از تو دور کرد، به سجده افتادم، فرمود: حبابة، سربردار و در آئینه نگاه کن؛ سر برداشته (نگاه کردم ) اثری از آن ندیدم، خدا را شکر کردم.
برطرف کردن غم و اندوه دیگران
از ویژگیهای امام حسین(ع) عواطف سرشار انسانی و دگر دوستی و نوع پروری آن حضرت است به ویژه نسبت به کسانی که در زندگی روزمره دچار گرفتاری و مشکلات و غم و اندوه میشدند. اسامة بن زید بیمار بود و در خانه بستری شده بود، امام علیه السلام برای عیادت اسامة به خانه او رفت و مشاهده کردکه اسامة بسیار آشفته و نگران است.
حضرت فرمود: اسامة چرا این قدر نگران هستی؟
اسامة اظهار نمود که بدهکار هستم و حقوق دیگران در گردنم میباشد و میترسم بمیرم و نتوانم بدهی خود را پرداخت کنم.
امام علیه السلام فوراً دستور داد بدهی او را پرداختند. آنگاه اسامه آسوده خاطر گردید و بعد از چند روز در همان بستر بیماری از دنیا رفت.
تکلم با حیوانات
راشد بن مزید نقل میکند که: از مکه تا قطقطانه (جائی است نزدیک کوفه) همراه امام حسین(ع) بودم، دیدم (در بین راه) درندة گزندهای به او رو آورد و با او تکلم کرد. حضرت به جهت او توقّف کرد و کلامی طولانی از آن درنده نقل کرد.
در آوردن انگور از دیوار مسجد
کثیر بن شاذان روایت میکند که: خدمت امام حسین(ع) بودم که فرزندش علی اکبر در غیر فصل، از او انگور خواست. حضرت دست به ستون مسجد زد و انگور و موزی بیرون آورد و به او خورانید و فرمود:
آن چه برای دوستان خدا نزد او هست بیشتر است.
سبز شدن درخت خرما
از حضرت صادق(ع) در حدیثی روایت شده که امام حسین(ع) در سفری زیر درخت خرمای خشکی منزل کرد، دعا نمود درخت سبز شد و برگ و خرما آورد، بالای درخت رفتند و به قدر کفایت خوردند.
یافتن شتر گم شده
اعرابی به امام حسین(ع) گفت: یابن رسول الله! شترم را گم کردهام و غیر از آن شتری ندارم، پدرت حیوان گم شده را پیدا میکرد و هر گم شدهای را به صاحبش میرساند.
امام(ع) فرمود: در فلان مکان برو، شترت را میبینی ایستاده و در مقابلش گرگ سیاهی است.
اعرابی به آن جا رفت و برگشت و به امام حسین(ع) گفت: شتر خود را در همان جا یافتم.
آیاتی که در شأن امام حسین(ع) نازل شده
قرآن کریم در طول ۲۳ سال از طرف خداوند متعال و توسط جبرئیل بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد. معجزه جاودانی پیامبر اسلام دارای ۱۱۴ سوره است که به مناسبت های مختلف بر قلب مقدس آن حضرت فرود آمد تا اسباب هدایتی باشد برای تمامی انسان ها.
مفسران با توجه به آیاتی که از رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) نقل شده، برخی از آیات و سوره های قرآن را در شأن اهل بیت پیامبر(ع) مثل حضرت زهرا(س) و امیر مؤمنان و یا امام حسن و امام حسین(ع) می دانند.
از جمله آیاتی که در شأن اهل بیت(ع) نازل شده و امام حسین(ع) را نیز شامل می شود می توان به آیه تطهیر اشاره کرد. در این آیه خداوند متعال می فرماید: «إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا». از ام سلمه روایت شده که این آیه در خانه من نازل شد و در خانه هفت نفر بودند. رسول خدا(ص)، جبرئیل، میکائیل، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع).
و از جمله آیاتی که به صورت اختصاصی در خصوص امام حسین(ع) نازل شد، می توان به آیه ۳۳ سوره اسراء اشاره کرد. در این آیه خداوند متعال می فرماید «وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیهِ سُلْطَانًا فَلاَ یسْرِف فِّی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورًا»؛ و نفس محترمی را که خدا قتلش را حرام کرده نکشید مگر به حکم حق و آن کسی که کشته شده برای ولی او سلطه (حق قصاص) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است.
در تفسیر عیاشی ذیل این آیه از امام باقر(ع) روایتی نقل شده که حضرت می فرماید: «این آیه در مورد امام حسین(ع) است که مظلوم کشته شد، و امام زمان(عج) ولی او می باشد وقتی قیام کند، از قاتلان آن حضرت خونخواهی خواهد کرد».
از دیگر آیاتی که در شأن امام حسین(ع) نازل شده آیه ۱۵ سوره احقاف می باشد. در این آیه آمده است: «وَوَضَعَتْهُ کرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا» طبق روایتی از رسول خدا(ص) ، آیه مذکور در حق امام حسین(ع) نازل شده است.
آیه «ثُمَّ رَدَدْنَا لَکمُ الْکرَّةَ عَلَیهِمْ»؛ سپس شما را بر آنها چیره مىکنیم، نیز در خصوص خروج امام حسین(ع) با اصحابش در هنگام رجعت نازل شده است.
اما سوره ای که به عنوان سوره امام حسین(ع) معرفی شده، سوره فجر است. در روایتی که در خصوص فضیلت این سوره از امام صادق(ع) نقل شده، حضرت می فرماید: «سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبی تان بخوانید که این سوره، سوره حسین بن علی(ع) است و هر کس این سوره را بخواند روز قیامت با امام حسین(ع) در درجه ای از درجات بهشت است».
در پایان این سوره آمده است: «یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ـ ارْجِعِی إِلَى رَبِّک رَاضِیةً مَّرْضِیةً ـ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ـ وَادْخُلِی جَنَّتِی»؛ تو ای روح آرام یافته به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود و در سلک بندگانم و در بهشتم داخل شو.
بنا به گزارش «مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات» شیخ عبدالله بحرانی پس از نقل روایتی که از امام صادق(ع) در خصوص این سوره و اختصاص آن به امام حسین(ع) بیان شد، می نویسد: «یکی از حاضران پس از بیان امام صادق(ع) عرض کرد: چگونه این سوره، سوره امام حسین(ع) است؟ حضرت فرمود: مراد از (نفس مطمئنه) در این آیه (امام حسین(ع) و اصحاب و شیعیان آن حضرت) می باشد».